Gimnastyka słowiańskich czarownic – książka 3

Niski świat – „Kępa” 72
Kryteria poprawności wykonywanych ćwiczeń 84
Osiąganie celów osobistych za pomocą gimnastyki 89
Połączenie ćwiczeń 90
Wykorzystanie gimnastyki dla obiegu Beregin 91
Charakterystyka próśb 92
Etapy opanowania gimnastyki słowiańskich czarownic „Stojąca woda” – 99
Słowiańskie postrzeganie 105
Postrzeganie symbolów 105
Symbol – ochrona 108
Relacja z mężczyznami i bogami 126
Cele, osiągane z pomocą wykorzystania gimnastyki w czasie intymnej bliskości 128
Bania (łaźnia) 140
Nanoszenie symboli 141
Nanoszenie symboli na krynicy siły (siły witalne, źródła) 142
Dwadzieścia siedem stref na ciele człowieka 144
Parzenie 148
Wnioski 190
Dodatek 1. Metoda I. Nakatani (riodoraku) 191
Dodatek 2. Dwadzieścia siedem bieregin 198
Dodatek 3. Z listów – opinie o gimnastyce „Stojąca woda” 202
Dodatek 4. Czas na siedem dni dobrych i złych 204
Literatura 205

Niski świat – “Kępa”

Trzecia część gimnastyki „Stojąca woda” – „Kępa” – składa się z dziewięciu ćwiczeń, które zaczynamy wykonywać z pozycji wyjściowej niskiego świata. Ćwiczenia niskiego świata aktywizują dolne „krinice siły”. Badania wykazały, że przy wykonywaniu ćwiczeń poszczególnych kompleksów stabilizują się wszystkie organy wewnętrzne i systemy podtrzymujące życie u człowieka, mają pozytywny wpływ na serce, wątrobę i wzrost ciśnienia krwi. Pozycja wyjściowa dolnego świata to – położenie ciała, przy którym tułów jest równoległy do powierzchni podłogi, opieranie się na łokciach, które stykają się i kolana, biodra prostopadłe do powierzchni. Tylne strony dłoni stykają się z tyłem głowy.
Ogólne wymagania dotyczące ćwiczeń:
1. Biodra prostopadłe do powierzchni.
2. Łokcie połączone.
3. Energia pobierana z nerek:
– przez ręce w klatce piersiowej;
– przez trajektorię ruchu rąk.
4. Uwalnianie energii od piersi w dół przez krocze.
5. Zaleca się, aby wizualizować przed oczami symbol, odpowiedni do danego ćwiczenia.

—

—

Ćwiczenie 1

Technika wykonania:
Przyjmujemy pozycję wyjściową i wykonujemy ruch rękami „Zalążnia”, jednocześnie opuszczamy pośladki na pięty. Zginając ręce w  łokciach, opuszczamy je dotykając zewnętrzną częścią dłoni powierzchni bocznej szyi, przedramienia i dłoni równoległe do siebie. Pochylamy tułów do przodu, łokcie dotykają podłogi i przyjmujemy pozycję wyjściową. Na początek ćwiczenia przyjmujemy pozycję wyjściową ze środkowego świata, a na końcu ćwiczenia przychodzimy do pozycji wyjściowej dolnego świata. Wdech – podczas ruchu rąk, wydech przy ich opuszczaniu i nachyleniu tułowia.
Ćwiczenie aktywizuje pracę pęcherza moczowego.

Podstawowe błędy:
– głowa pochyla do przodu;
– w czas ćwiczenia ręce nie uciskają pierś;
– w czasie ćwiczenia niewystarczający nacisk rąk na tułowie;
– uniesione ręce w końcowej fazie nie skierowane prosto w górę;
– biodra nie prostopadłe do powierzchni podłogi;
– łokcie się nie stykają;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Podniesienie	Podniesienie	Podniesienie	Stabilizacja	Stabilizacja	Podniesienie
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Stabilizacja	Obniżenie	Obniżenie	Stabilizacja	Podniesienie	Stabilizacja

Ćwiczenie 2

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej podciągamy nogę do przodu i przenosimy biodro na bok prostopadle do tułowia. Noga zgięta w kolanie pod kątem prostym. Stopa „ściągnięta” do siebie pod kątem prostym do dolnej części nogi. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie drugą nogą. Wdech – z podnoszenie nogi, wydech – opuszczenie.
Ćwiczenie ma wpływ na wzrost ciśnienia krwi i aktywizację pracy żołądka.

Podstawowe błędy:
– biodro nogi podpierające nie prostopadłe do podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Podniesienie	Podniesienie	Podniesienie	Podniesienie	Podniesienie	Stabilizacja
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Stabilizacja	Obniżenie	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja

Ćwiczenie 3

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej podciągamy nogę do przodu i przenosimy ją na bok. Noga się prostuje.  Stopa jest całkowicie w kontakcie z powierzchnią, i rozciągnięta pod kątem prostym do dolnej części nogi. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie drugą nogą. Wdech – wynoszenie nogi, wydech – powrót do pozycji wyjściowej.
Ćwiczenie ma wpływ na wzrost ciśnienia krwi i wzmacnia pracę nerek.

Podstawowe błędy:
– biodro nogi podpierającej nie prostopadłe do podłogi;
– biodro nogi podpierającej i wyciągnięta noga nie znajdują się w tej samej płaszczyźnie;
– stopa nie dotyka w całości powierzchni podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Stabilizacja	Obniżenie	Obniżenie	Podniesienie	Stabilizacja	Obniżenie

Ćwiczenie 4

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej wykonujemy ruch rękami „Turzyca”, następnie podciągamy przeciwległą nogę do przodu i następnie udo na bok prostopadle do tułowia. Kolano zgięte pod kątem prostym do uda. Stopa jest rozciągnięta pod kątem prostym do dolnej części nogi. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie na drugiej nodze. Wdech –  podnoszenie nogi, wydech – powracamy do pozycji wyjściowej.
Ćwiczenie ma wpływ na wzrost ciśnienia krwi i aktywizację pracy nerek.

„Turzyca” – to ćwiczenie rękami można je podzielić na dwa etapy:
1. „Opuszczanie”. Oddzielamy łokieć od powierzchni i do dolnej części klatki piersiowej, do tego dłonie, przesuwając się po ciele nie tracą kontaktu z ciałem.
2. „Wyjście”. Dłoń kontynuuje ruch od dolnego brzegu piersi przesuwając się i naciska od tułowia, do nerki. W końcowej pozycji dłonie są zagięte do wewnątrz, w miejscu zgięcia przyciśnięte do nerek; palce w naturalnej pozycji.

Podstawowe błędy:
– biodro nogi podpierającej nie prostopadłe do podłogi;
– druga ręka nie leży i nie naciska okolicy nerki;
– brak zgięcia w pasie;
– w czasie ćwiczenia niewystarczający nacisk rękami na tułów;

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja

Ćwiczenie 5

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej wykonujemy ruch rękami „Turzyca”, następnie podciągamy nogę do przodu i przenosimy ją w bok. Noga prostuje się w całości. Stopa naciągnięta na siebie pod kątem prostym do dolnej części nogi. Stopa jest całkowicie w kontakcie z powierzchnią podłogi. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie na drugą nogę. Wdech –  wynoszenie nogi, wydech – powrót do pozycji wyjściowej.
Ćwiczenie powoduje wzrost ciśnienia krwi i wzmacnia pracę nerek.

Podstawowe błędy:
– w czasie ćwiczenia niewystarczający nacisk rąk na tułowie;
– biodro nogi podpierającej nie prostopadłe do podłogi;
– biodro nogi podpierającej i wyciągnięta noga nie znajdują się w tej samej płaszczyźnie;
– stopa nie dotyka w całości powierzchni podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja

Ćwiczenie 6

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej wykonujemy na wdechu ćwiczenie „Łoza”. Wydech – wracamy do pozycji wyjściowej.
Ćwiczenie normalizuje pracę organów wewnętrznych.
Ćwiczenie „Łoza” składa się z 3 części:
1. „Odrywamy” ręce od szyi i opuszczamy do przodu, łącząc w „pączek”.
2. Opadając wyginamy tułów, pierś dotyka powierzchni podłogi.
3. Unosimy lekko głowę, oczy patrzą w górę.

Podstawowe błędy:
– biodro nogi podpierającej nie prostopadłe do podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Stabilizacja	Stabilizacja	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja

Ćwiczenie 7

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej podciągamy nogę do przodu i robimy pchnięcie nogą do tyłu z wygięciem pleców. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie drugą nogą. Wdech – przy podciąganiu nogi, wydech – podczas powrotu do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie wpływa na ciśnienia krwi i aktywuje nerki, wątrobę, pęcherzyk żółciowy.

Podstawowe błędy:
– biodro nogi podpierającej nie prostopadłe do podłogi;
– noga robi chwiejny ruch przy wynoszeniu jej do tyłu;
– stopa nie skierowana do powierzchni podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Podniesienie	Podniesienie	Obniżenie	Stabilizacja	Podniesienie	Stabilizacja
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Podniesienie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja	Podniesienie	Obniżenie

Ćwiczenie 8

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej wykonujemy ruch rękami „Łoza”, następnie podciągamy nogę do przodu i wypychamy nogę do tyłu, jednocześnie wyginając plecy. Stopa skierowana na ziemię. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie drugą nogą. Wdech – z ruchem nogi, wydech – podczas powrotu do pozycji wyjściowej.
Ćwiczenie działa na wzrost ciśnienia krwi i atywizację nerek, jelita cienkiego.

Podstawowe błędy:
– biodro nogi podpierającej nie prostopadłe do podłogi;
– noga robi chwiejny ruch przy wynoszeniu jej do tyłu;
– stopa nie skierowana do powierzchni podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Podniesienie	Podniesienie	Podniesienie	Obniżenie	Obniżenie	Podniesienie
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Podniesienie	Obniżenie	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja

Ćwiczenie 9

Technika wykonania:
Z pozycji wyjściowej wykonujemy ruch rękami „Łoza”, następnie podciągamy nogę do przodu i przenosimy ją na bok. Prostujemy nogę. Stopa jest w kontakcie z powierzchnią podłogi. Palce są uniesione tak, że stopa tworzy kąt prosty z golenią. Wracamy do pozycji wyjściowej i wykonujemy ćwiczenie na drugą nogę. Wdech – z ruchem nogi, wydech – przy powrocie do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie podnosi ciśnienie krwi i wzmacnia pracę nerek, wątroby, pęcherza żółciowego.

Podstawowe błędy:
– biodro podpierającej nogi oraz wyciągnięta noga nie znajdują się w jednej płaszczyźnie;
– cała stopa nie styka się z powierzchnią podłogi;
– brak zgięcia w pasie.

Meridiany i oddziaływanie na nie
Р(płuca)	IG(jelito cienkie)	RP(śledziona)	V(pęcherz moczowy)	MC(osierdzie)	TR(trzy części tułowia)
Podniesienie	Podniesienie	Podniesienie	Obniżenie	Obniżenie	Podniesienie
F(wątroba)	VB(woreczek żółciowy)	С(serce)	GI(jelito grube)	R(nerki)	Е(żołądek)
Podniesienie	Obniżenie	Obniżenie	Stabilizacja	Stabilizacja	Stabilizacja

 

POPRZEDNIA