Metodyka rozróżniania ras po krwi (pismo Medyczne) 1925
W artykule E.O.Manojłowa «Metodyka rozróżniania ras po krwi» (pismo Medyczne,1925) mówi się: „możemy z pewnością stwierdzić, że obecność hormonów charakteryzujących określoną płeć, analogicznie powinna pokazać coś
specyficznego we krwi różnych narodów ludzkości. Ta specyficzna substancja daje możliwość odróżnienia jednego narodu od drugiego. Jeżeli tak, to ta nieznana substancja znajdująca się we krwi, powinna zostać ujawniona. Po wielu badaniach udało nam się znaleźć odpowiedź, która daje wyjaśnienie na postawione pytanie o wykrywanie rasowych różnic z krwi.
W związku z faktem, że Żydzi mają stosunkowo mało „zanieczyszczeń”, z różnych powodów, wybraliśmy z jednej strony, Żydów, z drugiej strony – Rosjan. Zarówno Żydzi jak i Rosjanie byli szczegółowo badani pod względem pochodzenia swoich przodków i wyodrębnialiśmy tylko takich Rosjan, którzy mają trzech przodków w linii ojca i matki będąc prawdziwymi Rosjanami, tzn. nie tylko wyznawcami jednej religii.
Próbki krwi pobierano z żyły łokciowej i w tym samym dniu przeprowadzano reakcję. Od 1923 do 01 marca 1925 badaliśmy 1362 osób, z których 380 było Żydami, 982 – Rosjanami. Na koniec 1923 roku mogliśmy już za pomocą odczynników odróżnić po krwi Żydów od Rosjan. Pragnąc sprawdzić swoje doświadczenia i przede wszystkim ich rezultaty, zwróciliśmy się do niektórych instytucji naukowych i osób prosząc o dostarczenie nam krwi żydowskiej i rosyjskiej pod wyżej przedstawionymi warunkami. I koniecznie, żeby na probówkach były widoczne tylko numery, bez nazwisk i bez określenia narodu. Naszą prośbę potraktowano z życzliwością, za co wszystkim przekazujemy szczere podziękowania. W sumie od wskazanych instytucji i osób otrzymaliśmy i badaliśmy 202 próbki.
Do tej reakcji wymagane będą następujące odczynniki: 1) 1% alkoholowy (spirytusowy) roztwór błękitu metylenowego; 2) 1% alkoholowy (spirytusowy) roztwór fioletu krezylowego (octan); 3) 1,5% azotan srebra; 4) 40% kwas solny; 5) 1% Roztwór nadmanganianu potasu. Reakcja zachodzi następująco: do 3cm (sześciennych) nepodgrzanej emulsji czerwonych krwinek (kulek) 3-5%, lub bezpośrednio do zakrzepów, dodać objętościowo 3-4 razy więcej roztworu fizjologicznego i wymieszać szklaną pałeczką (łyżeczką), żeby wyszła niezbyt gęsta emulsja. Dodać jedną kroplę odczynnika pierwszego typu, wyzmieszać, potem dodać 5 kropli drugiego odczynnika – znowu zmieszać, następnie 3 krople trzeciego odczynnika – rozmieszać, 1 kroplę czwartego i 3-8 kropli piątego odczynnika. Wynik będzie prawidłowy jeżeli w probówce z żydowską krwią ciecz będzie bledsza niż u Rosyjskiej. Kolor fioletu krezylowego (octanu) przy żydowskiej krwi albo prawie całkiem zniknie lub zostanie niebieski do odcienia sino-zielonego, a u Rosjan – część barwnika zostanie nierozpuszczona; zwykle wychodzi niebiesko(sino)-czerwonawy kolor. Uważam, że należy dodać następujące zastrzeżenie: klarowny rezultat zależy wyłącznie od dobrej jakości barwników.
Jak już wspomniałem, nasze doświadczenia głównie przeprowadzano na żydowskiej i rosyjskiej krwi. Przy okazji badaliśmy i inne narody: Niemców, Chińczyków, Estończyków, Finów, Polakow, Ormian i itp. Jest możliwość tym sposobem odróżnienie i innych narodów ale nie dysponujemy wystarczającą ilością materiałów, żeby można było mówić o tak pozytywnych wynikach jak u narodów żydowskiego i rosyjskiego. Następnie badaliśmy krew ludzi, z małżeństw mieszanych w następujący sposób: 12 przypadków – ojciec Rosjanin, matka – Żydówka; 8 – ojciec Rosjanin, matka – Finka; 23 przypadki – ojciec Rosjanin, matka – Niemka; 2 przypadki – ojciec Rosjanin, matka – Tatarka; 2 przypadki – ojciec Rosjanin, matka – Ormianka. Na podstawie tego materiału mogliśmy jedynie zauważyć, że w mieszanych małżeństwach u dzieci, które miały ojca Rosjanina lecz matkę – Żydówkę lub Ormiankę – proces utleniania jest silniejszy, niż u czysto Rosyjskich związków, a reakcja może dać błędną odpowiedź; w tym samym miejscu, gdzie ojciec Rosjanin lecz matka Niemka, Finka albo Tatarka, proces utleniania przebiegał wolniej i dlatego reakcja nie różni się od czysto rosyjskiej.
Na podstawie powyższego można wysnuć następujące wnioski:
1. Określenie Różnych Narodów po Krwi Odczynnikami w naszych przypadkach dało możliwość odróżnienia krwi Żydowskiej od Rosyjskiej.
2. proces utleniania żydowskiej krwi przebiegł szybciej niż rosyjskiej. W sądowo-medycznych badaniach ta reakcja powinna dać następujące wskazówki; przy małżeństwach mieszanych brak reakcji na naszym materiale daje wskazanie wpływu jednego lub drugiego narodu. Sławiano-Aryjczycy wiedzieli, że duchowe cechy udzielają się dzieciom po męskiej linii, a umysłowe po kobiecej. Współcześni uczeni tłumaczą to tym, że geny, które przekazują zdolności umysłowe dziedzicznie, rozmieszczone są wzdłuż całej linii chromosomu X. U kobiet takie chromosomy są dwa (XX), a u mężczyzn – jeden (XY), dlatego geny, odpowiedzialne za intelekt, u kobiet są silniejsze.
Nasi przodkowie wiedzieli, że przewaga intelektu nad duchowością prowadzi do demonizmu, dlatego Sławiano-Ariowie (Aryjczycy) prowadzili swój ród w linii męskiej, przekazując w ten sposób swoim spadkobiercom jakość Rasy. Twary zaś do dnia dzisiejszego pochodzą z linii żeńskiej, na skutek czego ich potomkowie pielęgnują cechy pasożytów. Znalazło to odzwierciedlenie w ustaleniu narodowości: na przykład, jeżeli ojciec jest Rosjaninem lecz matka Żydówką – dzieci są uważane za Żydów.
treborok 