Czy kostnice (ossuaria) są rezultatem katastrofy?

Ossuarium – miejsce wtórnego przechowywania kości. Krewnych chowano starannie z zachowaniem wszystkich formalności, a po jakimś czasie wykopywano z grobów i składowano w nieuporządkowaną stertę – bez żadnego szacunku do płci, wieku i pochodzenia rodowego.

Oto Paryskie katakumby ze szczątkami około 6 milionów osób. Widoczna jest data budowy tej ściany (poniżej).

Stary rysunek. Przechowywanie kości jeszcze nie uporządkowane.

Santa Maria della Concezione dei Cappuccini — Kościół Kapucynów w Via Veneto w Rzymie, szczątki około 4000 osób.

Czechy. Kutna Hora. Kostnica w Siedlece. Do ozdoby kaplicy poszło koło 40 000 ludzkich szkieletów. Swój obecny wygląd kaplica uzyskała w 1870 roku (!!!).

Dalej Capela dos Ossos Portugalia, Évora. 5 tysięcy szkieletów.

Ossuarium w Hallstatt. Piszą, że powstało z powodu braku ziemi do pochówków. Chociaż w praktyce, problemy z ziemią powstały nie wcześniej niż w drugiej połowie XX wieku.

Następny cmentarz Fontanelle w Neapolu. Tu mamy pierwszy przebłysk prawdy – to jest pochówek od dżumy z 1656 roku. Pozostałości bezimienne, stąd i taki charakter pochówku.

Grobowiec klasztoru Andrejewskiego na Athos… miejsca nie brakuje, „sążnie powalonych drzew, ułożone przy ścianie, prawie do sufitu, drobne kości (rąk i nóg) „. Ile ich tam jest?!

Kostnica w klasztorze Świętej Katarzyny na Synaju. Jedynym pełnym szkieletem jest relikwia pustelnika Stefana. Wszystkie pozostałe są we fragmentach. Klasztor jest ściśle związany z działalnością rosyjskiego archimandryty Porfirego, dotyczący podporządkowania Koptów z Egiptu i Etiopii rosyjskiemu imperatorowi. Opisałem tą historię tutaj: http://historyisnomore.blogspot.ru/2011/03/blog-post_6871.html

Klasztor Mar Saba w Palestynie. Dziwne miejsce. W absydzie resztki fresków przedstawiających trzech babilońskich młodzieńców, ich twarze zostały zniszczone przez beduinów-muzułmanów. Beduini nie mieli nic innego do roboty :) Przyczyna prosta: oryginalny Babilon zawsze znajdował się w Egipcie, na obszarze jeziora Fajum. Mam to tutaj: http://historyisnomore.blogspot.ru/2011/03/blog-post_1374.html

Kostnica bułgarskiego Baczkowskiego klasztoru.

W Hersonissos po X wieku na miejscu wielu zawalonych dużych bazylik urządzono dziesiątki mogił-kostnic, w których grzebano kości nieboszczyków, wcześniej grzebanych poza miastem. Zaobserwujmy ręce: prochy pochowanych za miastem niepokoją (ziemi nie brakuje), aby wkraść się do centrum miasta, gdzie ziemia jest droga.

Na Malcie w pobliżu megalitycznych świątyń Tarxien znaleziono podziemną kostnice — Hal-Saflieni.

Kostnice znalezione wśród tzw. menhirów, szczególnie charakterystycznych dla Anglii i datowanych podobnie co słynny Stonehenge (3000-2000 lat pne.)

Do wczesnych czasów neolitycznych odnosi się znaleziony w 2001 roku pochówek Casa de Moura (Portugalia), który obecnie jest przedmiotem badań i datowania.

Około 4000 lat pne. datuje się tzw. „Jarigolski kompleks ossuariów” znaleziony we Wschodniej Afryce, w pobliżu jeziora Turkana. Kompleks stanowi rząd niewysokich kopców, w których… urządzono pomieszczenia do przechowywania szkieletów… były one pomieszane między sobą.

Ossuariów jest masa; podam listę odnośników. Część niestety już nie działa.

1. L’ossuaire néolithique de Berry-au-Bac (Aisne): étude odontologique / / Revue archéologique de Picardie 1995, № 1-2, pp. 83-86. ISSN 0752-5656 B
2. Badanie jaskini Alepotrypa (ang.)
3. Kompleks Yarigolsky (ang.)
4. W grocie Casa de Moura (ang.)
5. Menhirs Jersey (ang.)
6. N. Forgetful. Starszy od starożytnych / / Sto zagadek starożytnego świata. M.: Wiec, 2002.
7. Historia starożytnego wschodu, t. 2
8. Fenicja // encyklopedyczny słownik Brockhausa i Efrona: W 86 tomach (czyli 82 i 4 więcej ..). – Petersburg, 1890-1907 ..
9. Chichen Itza, grób Arcykapłana (ang.)
10. Rosyjski Newsweek/Globus
11. Władimir Kabo „Tasmańczycy i problem tasmański”
12. Pugachenkova GA Miankalskie ossuaria — pomniki kultury Starożytnego Sogda / / Nauka i społeczeństwo: Sb. — m., 1984. — № 28. — z. 79 — 90.
13. W. A. Kolczenko. Typologia ossuariów doliny Czujskiej
14. W.D. Goriaczewa Nausy nekropolii grodziska Krasnorieczeńskiego
15. A.W. Gudkowa. Nowe materiały odnośnie obrzędów pogrzebowych VII — VIII w. w w Kerdere (Północny Chorezm)
16. W. Jagodin. Zabytki sztuki starożytnej Karakałpacji
17. I. A. Bielajew. Archeologia Bizantyjska
18.D. Juriewicz. Archeologiczne odkrycia ostatnich 50 lat, ważne do studiowania Pisma Świętego
19. Ossuaria. Elektroniczna encyklopedia żydowska
20. Ossuaria / / „Słownik bibliologiczny” kapłana Aleksandra Mienia
21. 100 wielkich tajemnic starożytnego świata. M:. Veche, 2005
22. Ossuary Update: the Storm over the Bone Box / / Biblical Archaeology Review. 2003. № 6.
23. Archeologia biblijna. Ossuarium Kajfasza
24. B. Drewiejski. Niektóre artefakty ewangeliczne
25. The Catacombs of Paris
26. Rinaldo Cordovani. The Crypt of the Capuchins. Rome: 2001.
27. Hallstatt’s White Gold — Salt
28. Podziemia miasta światła, 2003. № 6
29. Tajne jaskinie Fontanelle uchwycone przez Miguel Invarto RIA „Novosti”
30. Boris Zajcew. Athos
31. 1 2 The Ossuary
32. Niamiecki klasztor
33. Mój Czernihów
34. Kostnica w klasztorze Zbawiciela-Przemienienia
35. The Cemetery (ang.)
36. Uniwersalny Historia sztuki (Sztuka Bułgarii)
37. Oderwanie Chersonezu od Bizancjum i jego zniszczenie
38. 130 lat od zdobycia Plewny … (Mauzoleum-Kostnica w Plewnie) (Link niedostępny – historia, kopia)
39. Czy James Kameron znalazł grób Chrystusa?
40. Czy to naprawdę grób Chrystusa?
41. Новости центра апологетических исследований
42. Aktualności – przed i po narodzeniu Chrystusa

Przede wszystkim: liczne mogiły-kostnice znajdują na terenach mieszkalnych, były one cechą miast w późnym średniowieczu.

Ossuaria wykorzystywane były do masowych pochówków zabitych w dużych bitwach, przy czym często w przypadkach kiedy nie dało się zidentyfikować ciał. Tak więc prochy ponad 130 tysięcy francuskich i niemieckich żołnierzy, zabitych podczas bitwy pod Verdun, przechowywane są w ossuarium Douaumont, otwartym w 1932 roku.

Świadectwo więcej niż wątpliwe. W bitwie zginęło 162 tysiące Francuzów i 143 tysiące Niemców. Piszą również, że w czasie bitwy pod Verdun obie strony straciły koło miliona ludzi, wśród których zabito około 430 tys. Pod Verdun po raz pierwszy zastosowano lekkie karabiny maszynowe, karabinowe wyrzutnie granatów, miotacze ognia i broń chemiczną. Różnica w ocenie liczby zabitych wynosi 125 tysięcy ludzi. Nierealne rozbieżności, biorąc pod uwagę, że robotę papierkową na początku 20 wieku wykonywano na całkiem dobrym poziomie. Fałszowania są również teraz – w szczególności, w encyklopediach, które mocno zaniżają (w odniesieniu do danych encyklopedycznych z lat 1930) straty w Belgii, a mianowicie w Belgii istnieją uskoki tektoniczne, które mogą wyrzucać śmiertelne ilość węglowodorów.

Nawiasem mówiąc, istnieją dowody na to, że w 1872 roku w katakumbach Paryża miał miejsce straszny pożar. Co tam mogło się palić – kości lub wapień? Albo wybuchły podziemne gazy z powodu przesunięć tektonicznych?

Wnioski: ossuaria są wynikiem katastrofy o globalnej skali. Na to w szczególności, wskazuje kategoryczna sprzeczność między tradycyjną (głęboko religijną) kulturą pochówków i masowym charakterem ossuariów.

EGIPT. Wiadomo, że przechowywanie szkieletów nie było egipską tradycją. Jednak odkrycie w 1914 roku w Gizie pochówku Ida II, należące podobno do kultury Badari (około 4150 lata pne.) pokazała co innego. Badania Ulricha Wezera na uniwersytecie w Tybindze przeprowadzone pod koniec XX wieku wykazały, że kości zostały poddane … „wędzeniu”  — to znaczy pokryte były związkami pochodzącymi z dymu (!)

Opowiem teraz skąd na kościach z Idy znalazły się ślady „wędzenia”. W 1943 roku w Hamburgu od „ognistego sztormu” został spalony rowerzysta. Dokładnie takie same ogniste tornado utworzyło się w wyniku zagadkowego „Peshtigo chorroru” – „plagi” przerażenia w USA w 1871 roku. Link: http://catastrophe1707.blogspot.ru/2011/03/1871.html

vom 28.07.1943
Aufnahmedatum: 29.07.1943
Aufnahmeort: Hamburg
Systematik:
Geschichte / Weltkrieg II / Luftkrieg / Deutschland / Hamburg / Tote und Verletzte

JUDEA. Piszą, że tradycja przechowywania kości pojawiła się w Judei w czasach Drugiej Świątyni, co jest związane z niedoborem miejsc w kryptach rodzinnych w związku ze wzrostem liczby ludności. Tradycja wtórnego pochówku w ossuariach nie zachowała się u Żydów z okresu po zniszczeniu Drugiej Świątyni i rozproszeniu ich.

O ile pamiętam u Żydów (jak i u wielu innych) nie było przyjęte niepokojenie szczątków. Określenie „wtórny pochówek” wprowadzono aby wytłumaczyć paradoksalnie masowy, bez szacunku dla statusu charakter pogrzebów. Moim zdaniem taki charakter pogrzebów bezpośrednio wskazuje na katastrofę.

Tak więc wnioski:
1. Pogrzeby są zawsze indywidualne. Ossuaria wskazuje na masowy charakter śmierci
2. Rodzinę się chowa w pobliżu krewnych. W ossuariach szczątki są bez imienne i pomieszane, jak gdyby wszyscy krewni zniknęli
3. Szczątki przodków traktowane są z szacunkiem. W ossuariach ze szczątków robi się żyrandole i herby

4. W ossuariach na ogół nie ma ubrań i ozdób co wskazuje na grabież chowanych, oni byli dla sobie obcymi ludźmi
5. Z ossuariów nie ma wyników genetycznych lub analiz antropologicznych
6. Kości w ossuariach zwykle pochodzą z XIX wieku, w szczególności, około 1870 roku – datowanie katastrofy
7. Ślady „okopcenia” na kościach w ossuariach wskazują na to, że ludzie ci zginęli w pożarach, podobnych do tych w latach 1870-1871.
8. Liczba paryżan i Czechów, którzy zginęli w pożarach w latach 1870-1871 jest przemilczana. W jaki sposób datowano kości ossuariów nie jest jasne
9. Wiek Rosyjskich lasów zazwyczaj wynosi 130 lat, a Rosja to ogromne terytorium. To co było u nas, miało miejsce również na całej planecie

Oto Paryż z 1871 roku.

A tak widzieli Francję w 1871 roku ludzie żyjący współcześnie. Trupy do horyzontu.

Jednak w oficjalnych statystykach tych trupów nie ma. Spalony Paryż jest, a martwych nie ma. Tylko 40 z komunardów.

A oto Strasburg w tym samym czasie.

To samo miało miejsce na całym świecie – od Japonii do Stanów Zjednoczonych.

Wersja: Paryskie katakumby naprawdę rozwinęły się dzięki masowej zabudowie barona Haussmanna. Synchronicznie w tym samym miejscu w mieście zbierano i w miarę oczyszczania zwałów chowano ciała. Kamień – na górę, kości – na dół. Do 1871 roku 6 milionów trupów – z małym zgrzytem, ale cyfra możliwa do przyjęcia.

źródło

źródło 2

DO POBRANIA:

DOCX

PDF

***